กระบวนการผลิตของผู่เอ๋อ: คัดแยก, การแพร่กระจาย , ตรึง, กลิ้ง, ทำให้แห้ง

กระบวนการผลิตชาดำ: หยิบ เหี่ยว กลิ้ง หมัก อบแห้ง

จากการเปรียบเทียบกระบวนการ เราจะเห็นได้โดยสัญชาตญาณว่าความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างชาดำและชาผู่เอ๋อคือการเชื่อมโยงสี่ประการของการตรึง การทำให้แห้ง การหมัก และการทำให้แห้ง (การแพร่เป็นวิธีการเหี่ยวแห้ง)

การประมวลผลการตรึง

ชาผู่เอ๋อเป็นชาหลังการหมัก ซึ่งต้องมีการตรึงเพื่อยับยั้งการทำงานของเอ็นไซม์ เพื่อป้องกันการเกิดออกซิเดชันและการหมักอย่างรวดเร็วของชาผู่เอ๋อภายใต้กระบวนการไบโอออกซิเดชันของเอนไซม์ เพื่อให้ค่าการจัดเก็บในภายหลังของ ชาผู่เอ๋อลดลงหรือสูญหายได้

ชาดำเป็นชาที่ผ่านการหมักอย่างสมบูรณ์ ซึ่งต้องการการมีส่วนร่วมของเอนไซม์ที่ออกฤทธิ์ในใบชาเพื่อให้การหมักสมบูรณ์ ถ้าทำ fixation process, กิจกรรมของเอ็นไซม์จะหายไป, กระบวนการหมักจะถูกยับยั้ง, และแม้ยากที่จะดำเนินการ, ดังนั้นจึงไม่สามารถทำการตรึงชา.

การอบแห้ง

ชาดำต้องคั่วเพื่อเพิ่มกลิ่นหอม

การอบแห้งชาผู่เอ๋อจะลดพื้นที่การเปลี่ยนแปลงในภายหลัง เนื่องจากเมื่อชาผู่เอ๋อถูกตรึง มันจะไปยับยั้งแทนที่จะทำลายกิจกรรมของเอนไซม์ในชา หากแห้ง กิจกรรมของเอนไซม์จะถูกทำลาย และสารอินทรีย์บางชนิดในชาผู่เอ๋อจะสูญเสียกิจกรรมระหว่างการอบ ส่งผลให้กิจกรรมน้อยลง พื้นที่การเปลี่ยนแปลงในช่วงปลายของเอ็นไซม์และอินทรียวัตถุจะลดลงตามธรรมชาติ

กระบวนการหมัก

ต้องหมักชาดำเป็นกระบวนการเชื่อมโยงเพื่อกระตุ้นเนื้อหาอย่างเต็มที่

หากชาผู่เอ๋อถูกหมัก มันจะลดอายุการใช้ในภายหลังและลดมูลค่าการจัดเก็บ